نخستین نمایش تصاویر متحرک در جهان به سال ۱۹۸۵ در کافه گراند بلوار کاپوسی شهر پاریس رقم خورد. تماشاگران این تصاویر نه اعیان و اشراف پاریس بلکه مردم عادی بودند. اما ۵ سال بعد از این تاریخ که مظفرالدین‌شاه قاجار در سفر به فرانسه مفتون دستگاه «سینموفتوگراف» و لانترن ماژیک شد و دستور خرید همه دستگاه‌های آن را داد، تصاویر متحرک در ایران نه وسیله سرگرمی توده‌ها بلکه اسباب سرگرمی شاهانه شد. این‌طور شد که سینما از همان بدو ورودش به ایران با سیاست گره خورد.
نخستین تلاش‌ها برای راه‌انداختن سالن سینما در ایران با نام چند تن گره خورده، پیشگامان امیدوار با آرزوهای دور و دراز که معمولا قدرت موانعی که بر سر راه‌شان بود بر شوق و خیال‌اندیشی آنها می‌چربید. بخشی از داستان آغاز سینما در ایران در فیلم «گراندسینما» (۱۳۶۷) ساخته حسن هدایت آمده که درگیری‌های آقایوف و روسی‌خان را به تصویر کشیده است.
