hamishemovies

film+movie

hamishemovies

film+movie

FIAPF

فدراسیون بین‌المللی انجمن تهیه کنندگان فیلم (Fédération Internationale des Associations de Producteurs de Films) سازمانی غیرانتفاعی است و دبیرخانه آن در شهر پاریس قرار دارد

فیاپف

این فدراسیون که به اختصار (FIAPF) نام دارد در سال 1933 تشکیل شده و ساختار اصلی آن زیر نظر مجمع عمومی و کمیته اجرایی قرار دارد.

FIAPF تنها سازمان به معنای واقعی جهانی تولید کنندگان محصولات سینمایی وتلویزیونی درجهان است و وظیفه آن حفظ و صیانت از منافع اقتصادی و حقوقی اعضا در جهان است.

فیاپف هم اکنون در مجامع بین‌المللی به عنوان سازمان ناظر و کنترل کننده جشنواره‌های بین‌المللی فیلم درج هت حفظ حقوق تهیه کنندگان فیلم شناخته می‌شود.

اعضای این فدراسیون، 26 انجمن از 23 کشور پیشرو در تولید فیلم در 4 قاره جهان هستند. کشورهای ایران، آرژانتین، استرالیا، اتریش، کانادا، آمریکا، چین، جمهوری چک، دانمارک، مصر، فنلاند، آلمان، ایسلند، هند، ایتالیا، ژاپن، هلند، نروژ، روسیه، اسپانیا، سوئد، سوئیس و ترکیه اعضای FIAPF هستند.

در سال 2005 در نشست عمومی سالانه که در پاریس پایتخت فرانسه برگزار شد، خانه سینما از ایران به عضویت رسمی فیاپف درآمد.

فدراسیون بین‌المللی انجمن تهیه کنندگان فیلم مهمترین مسئولیتش نظارت، تنظیم و کنترل کننده جشنواره‌های بین‌المللی فیلم در دنیا است.

از جمله اقدامات FIAPF تنظیم مقررات و قردادها، برنامه‌ریزی، تدوین سیاست‌ها و هماهنگ کردن فعالیت‌های تولیدکنندگان مناطق مهم جهان است.

فیاپف در سال 2 بار در ماه‌های مه و دسامبر مجمع عمومی برگزار می‌کند و مجمع در آن زمان برای انتخاب اعضای جدید کمیته اجرایی و رئیس فدراسیون رای‌گیری می‌کنند. قوانین FIAPF نیز توسط مجمع عمومی تصویب می‌شود.

برخی از اقدامات FIAPF:

  • کپی رایت و قوانین مرتبط با حقوق مالکیت معنوی
  • اجرای قوانین و حقوق مالکیت معنوی و مبارزه با سرقت ادبی و هنری
  • گسترش فن آوری‌های دیجیتالی مرتبط با هنر سینما
  • استانداردسازی فناوری‌های مرتبط با هنر سینما
  • تدوین و اجرای مقررات رسانه‌ای
  • مکانیسم‌های تأمین مالی تولید فیلم در بخش‌های خصوصی و عمومی
  • مسائل مرتبط بر تجارت در بخش سینما

فدراسیون بین‌المللی انجمن تهیه کنندگان فیلم تا سال 2008 مجموعا به 52 جشنواره بزرگ فیلم در جهان مجوز رسمی ارائه کرده است.

FIAPF فیلم‌های جشنواره‌ها را به رقابتی، رقابتی فیلم‌های تخصصی، غیر رقابتی، مستند و فیلم کوتاه طبقه بندی می‌کند.

برخی از جشنواره‌های رقابتی:

  • جشنواره بین المللی فیلم کارلووی
  • جشنواره فیلم مار دل پلاتا
  • جشنواره بین‌المللی فیلم شانگهای
  • جشنواره بین المللی فیلم ورشو

برخی از جشنواره‌های غیر رقابتی:

Tokyo International Film Festival

جشنواره بین‌المللی فیلم توکیو (Tokyo International Film Festival) از جمله بزرگترین و مطرح‌ترین جشنواره‌های سینمایی جهان و به خصوص آسیا است

جشنواره سینمایی

این جشنواره در سال 1985 اولین دوره خود را برگزار کرد و تا سال 1991 به شکل 2 سالانه برگزار می‌شد اما پس از آن سالانه ادامه پیدا کرد.

جشنواره فیلم توکیو توسط بنیاد توسعه بین‌المللی سینمای ژاپن با همکاری و پشتیبانی دولت ژاپن برگزار می‌شود.سینما

جشنواره فیلم توکیو و جشنواره فیلم شانگهای از کشور چین، جشنواره‌های رقابتی قاره آسیا هستند که مورد تایید فدراسیون بین‌المللی انجمن تهیه کنندگان فیلم (فیاپف) می‌باشند.

این جشنواره هم مثل اکثر جشنواره‌های بین‌المللی با نمایش یک فیلم آمریکایی در ماه اکتبر و در 2 منطقه (روپونگی و شیبویا) در شهر توکیو آغاز می‌شود. جایزه ویژه این جشنواره با نام ساکورا به بهترین فیلم بخش مسابقه تعلق می‌گیرد.

در سال 2008 و در بیست و یکمین دوره جشنواره فیلم توکیو برای تشریفات از فرش قرمز استفاده نشد و منطقه فرش سبز با شعار حمایت از محیط زیست به منظور ارتقا و جذب حمایت شرکت‌های دوستدار محیط زیست مورد استفاده قرار گرفت.

بخش‌های مختلف جشنواره فیلم توکیو:

  • بخش مسابقه اصلی
  • نمایش‌های ویژه
  • نسیم آسیا - خاورمیانه
  • چشمان ژاپنی
  • سینمای جهان

San Sebastián International Film Festival

جشنواره فیلم سن سباستین (San Sebastián International Film Festival) در سال ۱۹۵۳ اولین دوره خود را آغاز کرد

سن سباستین

در این جشنواره ابتدا تصمیم بر این بود که فیلم‌های اسپانیایی زبان شرکت داده شوند، اما از سال 1955 فیلم‌های زبان‌های دیگر شرکت داده شدند.

این جشنواره به شکل بین‌المللی است و به طور سالانه در شهر سن سباستین اسپانیا برگزار می‌شود.

 

ادامه مطلب ...

cinema

سینما با اختراع عکاسی و سپس ساخت تصاویر متحرک در حدود سال‌های 1880 تا 1889 در اروپا متولد شد.

تاریخچه سینما

برادران لومیر در سال ۱۸۹۵ دوربین سینماتوگراف را اختراع کردند. هرچند نمی‌توان این دو برادر فرانسوی را یگانه افرادی دانست که به پیدایش هنر سینما کمک کردند، بطوریکه نمی‌توان قاطعانه از یک نفر به‌عنوان مخترع سینما نام برد.

برادران لومیر خود ده‌ها فیلم کوتاه ساختند که همه آنها صرفاً از یک نما تشکیل می‌شد.
پس از لومیرها، ژرژ مه‌لیس باعث تکامل فن سینما شد. دیدگاه مه‌لیس نسبت به سینما یک دیدگاه تئاتری بود.

 

ادامه مطلب ...

Goya Awards

جایزه سینمایی گویا (Goya Awards) معتبرترین جایزه سینمایی کشور اسپانیا است و هر سال در این کشور جشنواره آن برگزار می‌شود

جشنواره سینمایی

بسیاری از اهالی سینما اعتبار این جایزه را به اندازه جایزه سینمایی اسکار ارزیابی می‌کنند. جایزه گو در سال 1987 تاسیس شد و اولین دوره آن در 16 مارس همان سال در محل تئاتر لوپه دوگا شهر مادرید برگزار شد.

این جایزه سینمایی هر سال و در اواخر ژانویه برگزار می‌شود و فقط فیلم‌های تولید شده در سال قبل مورد بررسی قرار می‌گیرد و اهدای جوایز به فیلم‌های منتخب طی مراسمی انجام می‌شود.

 

ادامه مطلب ...

Woody Allen

وودی آلن (Woody-Allen) کارگردان، نویسنده، بازیگر، کمدین و موسیقیدان آمریکایی در سال ۱۹۳۵ در بروکلین آمریکا به دنیا آمد

وودی آلن

وودی آلن با نام اصلی Allen Stewart Konigsberg هشت سال از دوران کودکی‌اش را در مدرسه یهودیان سپری کرد. در آن زمان موهای قرمز رنگ او باعث شده بود تا در بین دوستان و همکلاسی‌هایش به قرمز معروف شود. آلن با هدف کسب درآمد، به نوشتن قطعات طنز و فروش آنها پرداخت و آنها را در ستون‌های طنز روزنامه‌ها به چاپ می‌رساند.

وی در سال ۱۹۵۳ وارد دانشگاه سینمایی نیویورک شد آما زود آنجا را ترک کرد. بعد به مدت ۲ سال، به نویسندگی مشغول شد. سپس وارد تلویزیون شد و به نوشتن متون برنامه‌های تلویزیونی پرداخت.

 

ادامه مطلب ...

Krzysztof Kieślowski

کریستوف کیشلوفسکی ۲۷ ژانویه سال ۱۹۴۱ در شهر ورشو ‌لهستان به دنیا آمد.

کریستوف کیشلوفسکی

کیشلوفسکی در شهر ورشو به دنیا آمد و کودکی خود را در چند شهر کوچک لهستان گذراند. وی همراه با پدر مهندسش که مبتلا به سل بود به شهرهای مختلفی در پی بهبودی می‌رفت.

در ۱۶ سالگی در یک دوره آموزش آتش‌نشانی شرکت کرد اما پس از ۳ ماه آن را رها کرد.

در سال ۱۹۵۷ بدون هدف شغلی، وارد دانشگاه ورشو در رشته کارشناسی تئاتر شد. سپس تصمیم گرفت کارگردان تئاتر شود اما آن زمان دوره کارگردانی تئاتر نبود، پس تصمیم گرفت سینما را به عنوان راه واسط انتخاب کند.

کیشلوفسکی از دوران کودکی‌اش خاطرات چندان خوشی نداشت و از آن به خوبی یاد نمی‌کرد.

وی علاقه‌مند به تحصیل در مدرسهٔ فیلم لودز بود جایی که دو کارگردان دیگر لهستانی، آندره وایدا و رومن پولانسکی را تربیت کرده بود.

برای نرفتن به خدمت سربازی در این زمان او دانش‌آموز هنر شد سپس یک رژیم غذایی سخت گرفت تا معافیت پزشکی بگیرد. پس از چند ماه تلاش برای سربازی نرفتن بالاخره مدرسه لودز درخواست او را پذیرفت.

فیلم‌های او در شروع دهۀ هفتاد در زمانی ساخته می‌شدند که فیلم مستند و سازندگان آن‌ها نقش مهمی در زندگی اجتماعی لهستان داشتند.

در آن زمان به دلیل سانسور موجود در دولت کمونیستی، فیلمسازان قادر به نمایش حقایق به آن شکل که درخور نام فیلم مستند باشد نبودند.

همین مسئله موجب شد که مستندسازان برای بیان عقایدشان و ارائه پیام مورد نظرشان، از کنایه‌هایی استفاده کنند که به عنوان کدهای مشترک بین آنها و تماشاچیان عمل کند، بدون آنکه دستگاه سانسور بتواند جلوی آن‌ها را بگیرد.

این بیان پر از نیش و کنایه و به کار نبردن زبانی ساده و بی‌پیرایه، بعدها، حتی زمانی که کیشلوفسکی از ساختن فیلم‌های سیاسی دست کشید هم ادامه یافت.

اولین فیلم غیرمستند او کارکنان، فیلمی تلویزیونی بود و او اولین جایزه‌اش را از جشنواره مانهایم بدست آورد. این فیلم و فیلم بعدی او اثر زخم هر دو درباره واقعیت‌های اجتماعی بودند.

وی را در جهان بیشتر با فیلم‌های سه‌رنگ و ده‌فرمان می‌شناسند.

ده‌فرمان مجموعه‌ای است از ده فیلم کوتاه که در مجموعه‌ای آپارتمانی در ورشو فیلمبرداری شد. این مجموعه، یکی از بهترین مجموعه فیلم‌های تحسین شده توسط منتقدان در همه دوران‌ها است.

کیشلوفسکی و پیسویچ فیلمنامه‌نویسان مجموعه بودند و قرار بود ده کارگردان مختلف این ده قسمت را بسازند. اما وی خود را ناتوان از کنترل همه پروژه یافت و سرانجام تمام قسمت‌ها را کارگردانی کرد و تنها مدیران فیلمبرداری متفاوت بودند.

کیشلوفسکی در سن ۵۴ سالگی در ۱۳ مارس سال ۱۹۹۶ در حین عمل قلب باز پس از حمله قلبی درگذشت و در قبرستان پوازکی در ورشو به خاک سپرده شد.

قبر او در قطعه مخصوص شماره ۲۳ قرار دارد و مجسمه‌ای از انگشتان شست و اشاره هر دو دست او که همان شکل معروف کادر دوربین فیلمبرداری را تشکیل می‌دهند روی آن قرار دارد.

برخی آز آثار کریستوف کیشلوفسکی:

  • کارکنان، ۱۹۷۵
  • جای زخم، ۱۹۷۶
  • Camera Buff سال ۱۹۷۹
  • Blind Chance سال ۱۹۸۱
  • بی‌سرانجام، ۱۹۸۴
  • ده‌فرمان ۱۹۸۸
  • فیلمی کوتاه درباره کشتن ۱۹۸۸
  • فیلمی کوتاه درباره عشق ۱۹۸۸
  • زندگی دوگانه ورونیک ۱۹۹۰
  • سه‌رنگ: آبی ۱۹۹۳
  • سه‌رنگ: سفید ۱۹۹۴
  • سه‌رنگ: قرمز ۱۹۹۴
کد خبر 75861

Sean Penn

شان پن کارگردان و بازیگر برنده اسکار سال ‪ ۱۹۶۰‬در لس آنجلس در خانواده‌ای هنری متولد شد و پدرش لئو کارگردان و مادرش ایلین بازیگر بودند.

Sean Penn

او ابتدا آرزو داشت وکیل شود، اما بازیگری را انتخاب کرد و با بازی در فیلم شیپور خاموشی (‪ ۱۹۸۱‬) در نقش یک دانشجو دانشگاه افسری وارد سینما شد.

اواخر دهه ‪ ۱۹۸۰‬حضور او در فیلم‌هایی مانند کلوزر از دنیس هاپر، ‪ ۱۹۸۸‬به نقش یک پلیس جوان و "ضایعات جنگ" ساخته برایان دی پالما (‪ (۱۹۸۹‬در نقش یک گروهبان بسیار خشن در جنگ ویتنام مورد توجه منتقدان قرار گرفت. پن سال ‪ ۱۹۹۱‬با فیلم "دونده سرخپوست" با مضمون جنگ ویتنام برای نخستین بار پشت دوربین کارگردانی قرار گرفت.

 

ادامه مطلب ...

Paul Newman

پل لئوناردو نیومن ۲۶ ژانویه سال ۱۹۱۵ در کلیولند اوهایو متولد شد.

Paul Newman

خانواده وی مرفه بودند و پدرش تاجری موفق در زمینه فروش لوازم ورزشی بود. در دوران کودکی کمتر کسی از اعضای خانواده گمان می‌کرد که پل در آینده به بزرگترین بازیگر سینما در عصر خود بدل شود. مادرش معتقد بود که پل چهره مناسب و فیزیک دوست‌داشتنی‌ای دارد و ممکن است بتواند به عنوان مدل در آینده کاری پیدا کند.

اما پدرش معتقد بود که پل می‌بایست تجارت خانوادگی را ادامه دهد. پدرش ریشه‌ای آلمانی - یهودی داشت و مادرش یک ایرلندی کاتولیک بود. پل در دوران کودکی به فوتبال آمریکایی علاقه‌مند شد و مطمئن بود که در آینده یکی از قهرمانان مطرح و موفق این رشته خواهد شد.

 

ادامه مطلب ...

Orson Welles

جرج اورسن وِلْز ۶ مه سال ۱۹۱۵ در کنوشا در ایالت ویسکانسین آمریکا متولد شد

جرج اورسن وِلْز

وی پسر دوم خانواده بود و پدرش ریچارد هِد ولز تولیدکنندهٔ چراغ خودرو و مادرش بئاتریس ایوز یک پیانیست کنسرت بود. در سال ۱۹۱۹ والدینش از یکدیگر جدا شدند و او به شیکاگو کوچید. در ۱۰ مه ۱۹۲۴ مادرش چهار روز بعد از جشن تولد نه سالگی او، به علت بیماری یرقان فوت کرد.

وی اولین بار با اجرای رادیویی جنگ دنیاها اثر هربرت جرج ولز در ۳۰ اکتبر ۱۹۳۸ بود که به شهرت رسید. در اواسط دههٔ ۱۹۳۰ دو اقتباس تئاتری او به نام‌های وودو مکبث و روایت نمادگرایانهٔ جولیوس سزار در نیویورک شهرت یافتند.

 

ادامه مطلب ...